- Hij had nog zoveel plannen,
- hij wou nog zoveel doen,
- het is voorbij,
- het kan niet meer,
- 't is niet meer "dan", maar "toen".
Toen wij begonnen met de ontwikkeling van Hart van Austerlitz hadden we een ervaren bouwkundige met ook financiële kennis nodig, want die kennis ontbrak bij ons bestuur. Via de vriendenkring van Lia kwamen we uit bij Wim Appel. Al gauw was hij ook de bouwkundige van het dorpshuis. Vier jaar lang heeft hij enorm veel tijd en energie gestopt in onze droom die ook al gauw zijn droom werd: de realisatie van het Hart van Austerlitz met alles erop en eraan. En dat terwijl hij niet eens in Austerlitz woonde. Zelfs tot vlak voor zijn overlijden heeft hij nog geprobeerd ons te helpen toen we weer eens met een probleem zaten.
Op 15 december overleed Wim. Hij zal de realisatie van zijn droom niet meer meemaken en daar baalde hij zelf flink van. “Ik ga tien jaar te vroeg dood” zo zei hij tegen Lia. Daarnaast was Wim een zeer vriendelijk en zorgzaam mens.
Wij zullen hem missen in vele opzichten.